بررسی موضوعی شعر دوره مشروطه

در تاریخ سیاسی و ادبی ایران، دوره مشروطیت از اهمیت و برجستگیهای خاصی برخوردار است . محققان و مورخان بیشتر از هر دوره به شخصیت های سیاسی و مذهبی و جریانهای فکری این دوره پرداخته اند و سبب آن نیز فضای ابهام آمیز و تنش ها و برخوردهای فرهنگی بود. در این رساله سعی شده است که به گوشه هایی از افکار و اندیشه پیشگامان نهضت مشروطیت و مدعیان آزادی و تمدن جدید که در ادبیات به ویژه در شعر تبلور یافته و فاصله شعر و جامعه را به میزان متنابهی کاهش داده است اشاره شود در بخش آغازین، اندیشه و افکار روشنفکرانی چون، میرزاملکم خان، میرزافتحعلی آخوندزاده، میرزاآقاخان کرمانی و در برابر آنان سیدجمال الدین اسدآبادی و شیخ فضل الله نوری و تضادهایی که بین دو جریان فکری وجود داشت مورد بررسی قرار گرفته است . بخش دوم به زبان، فرم و محتوای شعر دوره مشروطه اختصاص یافته و به تازه های شعری در زبان و فرم و محتوی اشاره شده است همچنین شعر این دوره از جهات مختلف با شعر دورهء قبل و دورهء رضاخان مورد مقایسه قرار گرفته است در بخش سوم موضوعات مهم شعری دوره مشروطیت که نتیجه جریانهای فکری و سیاسی داخل کشور و انقلابهای برون مرزی بوده و یا از بسامد بالایی برخوردار بود مورد توجه قرار گرفته است .